• فیض و راستی
• کتاب مقدس
• فصل های کتاب

انجیل متی (فصل ۱۳)


1 و در همان روز، عیسی از خانه بیرون آمده، به کنارهٔ دریا نشست 2 و گروهی بسیار بر وی جمع آمدند، بقسمی که او به کشتی سوار شده، قرار گرفت و تمامی آن گروه بر ساحل ایستادند؛ 3 و معانی بسیار به مَثَلها برای ایشان گفت، وقتی برزگری بجهت پاشیدنِ تخم بیرون شد. 4 و چون تخم می‌پاشید، قدری در راه افتاد و مُرغان آمده، آن را خوردند. 5 و بعضی بر سنگلاخ جایی که خاک زیاد نداشت افتاده، بزودی سبز شد، چونکه زمین عمق نداشت، 6 و چون آفتاب برآمد بسوخت و چون ریشه نداشت خشکید. 7 و بعضی در میان خارها ریخته شد و خارها نمّو کرده، آن را خفه نمود. 8 و برخی در زمین نیکو کاشته شده، بار آورد، بعضی صد و بعضی شصت و بعضی سی. 9 هر که گوش شنوا دارد بشنود. 10 آنگاه شاگردانش آمده، به وی گفتند، از چه جهت با اینها به مَثَلها سخن می‌رانی؟ 11 در جواب ایشان گفت، دانستن اَسرار ملکوت آسمان به شما عطا شده است، لیکن بدیشان عطا نشده، 12 زیرا هر که دارد بدو داده شود و افزونی یابد. امّا کسی که ندارد آنچه دارد هم از او گرفته خواهد شد. 13 از این جهت با اینها به مَثَلها سخنمی‌گویم که نگرانند و نمی‌بینند و شنوا هستند و نمی‌شنوند و نمی‌فهمند. 14 و در حقّ ایشان نبوّت اشعیا تمام می‌شود که می‌گوید، به سمع خواهید شنید و نخواهید فهمید و نظر کرده، خواهید نگریست و نخواهید دید. 15 زیرا قلب این قوم سنگین شده و به گوشها به سنگینی شنیده‌اند و چشمان خود را بر هم نهاده‌اند، مبادا به چشمها ببینند و به گوشها بشنوند و به دلها بفهمند و بازگشت کنند و من ایشان را شفا دهم. 16 لیکن خوشابحال چشمان شما زیرا که می‌بینند و گوشهای شما زیرا که می‌شنوند 17 زیرا هرآینه به شما می‌گویم بسا انبیا و عادلان خواستند که آنچه شما می‌بینید، ببینند و ندیدند و آنچه می‌شنوید، بشنوند و نشنیدند. 18 پس شما مَثَل برزگر را بشنوید. 19 کسی که کلمه ملکوت را شنیده، آن را نفهمید، شریر می‌آید و آنچه در دل او کاشته شده است می‌رباید، همان است آنکه در راه کاشته شده است. 20 و آنکه بر سنگلاخ ریخته شد، اوست که کلام را شنیده، فی‌الفور به خشنودی قبول می‌کند، 21 و لکن ریشه‌ای در خود ندارد، بلکه فانی است و هرگاه سختی یا صدمه‌ای به‌سبب کلام بر او وارد آید، در ساعت لغزش می‌خورد. 22 و آنکه در میان خارها ریخته شد، آن است که کلام را بشنود واندیشه این جهان و غرور دولت، کلام را خفه کند و بی‌ثمر گردد. 23 و آنکه در زمین نیکو کاشته شد، آن است که کلام را شنیده، آن را می‌فهمد و بارآور شده، بعضی صد و بعضیشصت و بعضی سی ثمر می‌آورد. 24 و مَثَلی دیگر بجهت ایشان آورده، گفت، ملکوت آسمان مردی را ماند که تخم نیکو در زمین خود کاشت، 25 و چون مردم در خواب بودند دشمنش آمده، در میان گندم، کرکاس ریخته، برفت. 26 و وقتی که گندم رویید و خوشه برآورد، کرکاس نیز ظاهر شد. 27 پس نوکران صاحب خانه آمده، به وی عرض کردند، ای آقا مگر تخم نیکو در زمین خویش نکاشتهای؟ پس از کجا کرکاس بهم رسانید؟ 28 ایشان را فرمود، این کار دشمن است. عرض کردند، آیا می‌خواهی برویم آنها را جمع کنیم؟ 29 فرمود، نی، مبادا وقت جمع کردن کرکاس، گندم را با آنها بَرکَنید. 30 بگذارید که هر دو تا وقت حصاد با هم نمّو کنند و در موسم حصاد، دروگران را خواهم گفت که، اوّل کرکاسها را جمع کرده، آنها را برای سوختن بافه‌ها ببندید امّا گندم را در انبار من ذخیره کنید. 31 بار دیگر مَثَلی برای ایشان زده، گفت، ملکوت آسمان مثل دانه خردلی است که شخصی گرفته، در مزرعه خویش کاشت. 32 و هرچند از سایر دانه‌ها کوچکتر است، ولی چون نمّو کند بزرگترین بقول است و درختی می‌شود چنانکه مرغان هوا آمده در شاخه‌هایش آشیانهمی‌گیرند. 33 و مثلی دیگر برای ایشان گفت، که ملکوت آسمان خمیرمایه‌ای را ماند که زنی آن را گرفته، در سه کیل خمیر پنهان کرد تا تمام، مخمّر گشت. 34 همه این معانی را عیسی با آن گروه به مثلها گفت و بدون مثل بدیشان هیچ نگفت، 35 تا تمام گردد کلامی که به زبان نبی گفته شد، دهان خود را به مثلها باز می‌کنم و به چیزهای مخفی شدهٔ از بنای عالم تَنَطُّق خواهم کرد. 36 آنگاه عیسی آن گروه را مرخّص کرده، داخل خانه گشت و شاگردانش نزد وی آمده، گفتند، مَثَلِ کرکاسِ مزرعه را بجهت ما شرح فرما. 37 در جواب ایشان گفت، آنکه بذر نیکو می‌کارد پسر انسان است، 38 و مزرعه، این جهان است و تخم نیکو ابنای ملکوت و کرکاسها، پسران شریرند. 39 و دشمنی که آنها را کاشت، ابلیس است و موسم حصاد، عاقبت این عالم و دروندگان، فرشتگانند. 40 پس همچنان که کرکاسها را جمع کرده، در آتش می‌سوزانند، همانطور در عاقبت این عالم خواهد شد، 41 که پسر انسان ملائکه خود را فرستاده، همهٔ لغزش‌دهندگان و بدکاران را جمع خواهند کرد، 42 و ایشان را به تنور آتش خواهند انداخت، جایی که گریه و فشار دندان بُوَد. 43 آنگاه عادلان در ملکوت پدر خود مثل آفتاب، درخشانخواهند شد. هر که گوش شنوا دارد بشنود. 44 و ملکوت آسمان گنجی را ماند، مخفی شدهٔ در زمین که شخصی آن را یافته، پنهان نمود و از خوشی آن رفته، آنچه داشت فروخت و آن زمین را خرید. 45 باز ملکوت آسمان تاجری را ماند که جویای مرواریده‌ای خوب باشد، 46 و چون یک مروارید گرانبها یافت، رفت و مایملک خود را فروخته، آن را خرید. 47 ایضاً ملکوت آسمان مثل دامی است که به دریا افکنده شود و از هر جنسی به آن درآید، 48 و چون پُر شود، به کنارهاش کِشَند و نشسته، خوبها را در ظروف جمع کنند و بده‌ا را دور اندازند. 49 بدینطور در آخر این عالم خواهد شد. فرشتگان بیرون آمده، طالحین را از میان صالحین جدا کرده، 50 ایشان را در تنور آتش خواهند انداخت، جایی که گریه و فشار دندان می‌باشد. 51 عیسی ایشان را گفت، آیا همهٔ این امور را فهمیده‌اید؟ گفتندش، بلی خداوندا. 52 به ایشان گفت، بنابراین، هر کاتبی که در ملکوت آسمان تعلیم یافته است، مثل صاحب خانه‌ای است که از خزانه خویش چیزهای نو و کهنه بیرون می‌آورد. 53 و چون عیسی این مثلها را به اتمام رسانید، از آن موضع روانه شد. 54 و چون به وطن خویش آمد، ایشان را در کنیسه ایشان تعلیم داد، بقسمی که متعجّب شده، گفتند، از کجا این شخص چنین حکمت و معجزات را بهم رسانید؟ 55 آیا این پسر نجّار نمی‌باشد؟ و آیا مادرش مریم نامی نیست؟ و برادرانش یعقوب و یوسف و شمعون و یهودا؟ 56 و همهٔ خواهرانش نزد ما نمی‌باشند؟ پس این همه را از کجا بهم رسانید؟ 57 و دربارهٔ او لغزش خوردند. لیکن عیسی بدیشان گفت، نبی بی‌حرمت نباشد مگر در وطن و خانهٔ خویش. 58 و به‌سبب بی‌ایمانی ایشان معجزهٔ بسیار در آنجا ظاهر نساخت.

تفسیر فشرده آیات


1 (آیات ۱ تا ۵۲) سوّمین مبحث از پنج مبحث اصلی انجیل متّی را تشکیل می دهد. 3 بیان امثال یا تشبیهات(Parable παραβολή) یکی از روشهای مرسوم تعلیم و آموزش در میان یهودیان بود. کاربردامثال در فرهنگ یهود معمولا برای مقایسه یا تشبیه یک حقیقت یا واقعیت مجهول و پیچیده به یک حقیقت یا واقعیت معلوم و ساده تر بود تا درک بهتری از حقیقت پیچیده تر و مجهول بدست آید. ولی نکته اساسی در درک امثال تعیین ارتباط بین حقیقت یا واقعیت معلوم با مجهول است در غیر اینصورت صرف بیان و تفسیر حقیقت یا واقعیت معلوم بدون مشخص کردن ارتباط آن با حقیقت پیچیده یا روحانی به خودی خود مشکلی را حل نمی کند و مفهوم اصلی مَثَل درک نمی شود. 4 منظور از «راه»، کوره راههای باریک بین مزارع است که برای تردد بکار می رفت. این مسیرها بدلیل تردد کشاورزان و شخم نخوردن خاک آن و همچنین تابش آفتاب سوزان، بسیار سخت و غیر قابل نفوذ بودند. 5 «سنگلاخ»: زمینی با خاک کم عمق که زیر آن تخته سنگهای بزرگ قرار دارد. این نواحی کم عمق باعث نمو سریع دانه ها می شوند ولی به دلیل نداشتن ریشه عمیق و نرسیدن مواد غذایی و آب کافی با تابش آفتاب نسبتا سوزان خاورمیانه به زودی خشک می شوند. 7 منظور از «خارها» ،علفهای هرز و هر نوع گیاهی است که مانع رشد دانه اصلی شود. 10-17 توجه کنید که شاگردان مسیح متوجه تغییر روش تعلیم مسیح شده و از او در این رابطه سوال کردند. مسیح در جواب به چند نکته اشاره می کند، اول اینکه وی از طریق امثال، حقایق و اسرار ملکوت خدا را برای شاگردان بیان می کرد(متی۱۱:۱۳و۱۲).این اسرار در واقع حقایقی از ملکوت خدا است که در عهد عتیق مکشوف نشده است. دومین علت بیان مثلها، پنهان کردن حقایق روحانی از قوم یهود بود و این در واقع جنبه داوری الهی داشت. رهبران مذهبی و یهودیان، تاریکی را بیشتر از نور دوست داشتند و مسیح آنها را در تاریکی که به آن علاقه مند بودند واگذاشت(یوحنا۱۹:۳و۲۰؛ رومیان۲۴:۱و۲۸) تا در کوری روحانی باقی بمانند. مسیح بخشی از حقایق الهی را در موعظه بالای کوه برای آنها آشکار ساخته بود ولی قوم یهود نوری (حقیقت) را که بر آنها تابیده بود رد کردند و از آن متنفر بودند. بنابراین نور بیشتری به آنان داده نشد بلکه بر عکس همان اندک نوری را نیز که به تصوّرشان با خواندن عهد عتیق حاصل کرده بودند از آنان گرفته شد(دوم قرنتیان۱۴:۳-۱۷). بدلیل سنگدلیشان، پیشگویی(اشعیاء۹:۶و۱۰) به انجام رسید. دلیل سوّم رحمت و فیض خداوند بود، تا داوری آنها در آخرت شدیدتر نباشد(متی ۲۰:۱۱-۲۴) زیرا به هر کس حقیقت و نور (مکاشفه، کشف حقایق پنهان) بیشتری داده شود، از وی بازخواست بیشتری خواهد شد. در مقابل شاگردان مسیح که همه چیز را ترک کرده به دنبال مسیح رفتند، وارثان ملکوت آسمان و اسرار آن شدند. جالب اینجاست که مسیح اسرار ملکوت آسمان را بعد از اینکه رهبران مذهبی و اکثر قوم یهود او را رد کردند به شاگردان بیان کرد. بدین ترتیب با طرد مسیح از سوی قوم یهود، بعد از صعود مسیح به آسمان و در روز پنطیکاست با حلول روح القدوس کلیسای مسیح که از نظر روحانی به بدن مسیح تشبیه شده و سر آن مسیح است شکل گرفت و اکثر اعضای آن را غیر یهود یان از تمامی امتهای دنیا تشکیل می دهند. در دوره کلیسا حکومت مسیح ملکوتی است روحانی که در آن مسیح بر قلبهای مومنین از هر نژاد و زبان پادشاهی می کند ولی در انتهای دوره کلیسا و در زمان بازگشت ثانویه مسیح بقیّتی از قوم اسرائیل توبه کرده و مسیح را خواهند پذیرفت و آنگاه ملکوت هزار ساله مسیح در اورشلیم برقرار خواهد شد. مسیح بر تمام زمین و امتها به مدت هزار سال پادشاهی خواهد کرد و بعد از آن داوری نهایی و متعاقبا دوره ابدی فرا خواهد رسید که خداوند، آسمانی نو و زمینی نو خواهد آفرید و آسمان و زمین کنونی بطور کامل نابود شده و ناپدید خواهند گشت. 19 «کلمه ملکوت»، اشاره به پیغام انجیل عیسی مسیح است. 20و21 «فی الفور به خشنودی قبول می کند» دلالت بر پذیرشی است سطحی که بر اساس احساس و هیجان است و نه بر اساس تفکر و درک کامل و ایمان واقعی(لوقا۲۶:۱۴-۳۰). بنابراین چنین شخصی در مواجه با مشکلات ناامید شده و در نهایت لغزش می خورد و از پیروی مسیح سرباز می زند. ایمان واقعی به مسیح نه با شادی و هیجان بلکه با غم، اندوه و توبه باطنی بدلیل درک از گناه و ثمره آن یعنی مرگ آغاز می شود و شادی حاصل از آن کاملا باطنی است و با شادی سطحی و گذرا و ظاهری دنیوی ابدا قابل مقایسه نیست. شادی درونی که از داشتن نجات و حیات ابدی منشا می گیرد در هر شرایطی ادامه پیدا می کند. 22 خاکی که از آن خارها، و علف هرز می روید، نشان دهنده قلبی است که در آن خواسته ها و اندیشه های دنیوی غالب بوده و جایی برای دانه کلام خدا وجود ندارد. در واقع چیزی که برای چنین قلبی طبیعی است همان خواسته های دنیوی (ثروت،شهرت،قدرت و لذت های زودگذر) و کلام خدا و مسائل روحانی و مربوط به حیات جاودانی برای آن غیر طبیعی و غیر قابل درک است و چنین شخصی نمی تواند دل از این دنیا بکند و به آسمان نظر کند(اول قرنتیان ۲: ۱۴). 23 زمین نیکو، اشاره به تفکر و ذهن تازه کسی است که دارای طبیعت تازه الهی بوده و تولد تازه یافته است. ذهن و ضمیر تازه چنین شخصی مهیا برای پذیرش دانه کلام خداست و این دانه در آن رشد کرده میوه می دهد. توجه کنید که در این مَثَل در هر وضعیت خاک، دانه یکی است ولی شرایط و نوع خاک نتایج متفاوت ببار می آورند. دانه همان پیغام انجیل مسیح و کلام خداست و در اینجا مسیح به ما گوشزد می کند که بیشتر مردم با شنیدن پیغام انجیل آن را رد می کنند و فقط عده اندکی به آن ایمان می آورند. رشد روحانی و بلوغ روحانی فقط و فقط از طریق پذیرش و اطاعت از کلام خدا میسر خواهد بود. مطالعه منظم و سیستماتیک کلام خدا ، دعا و مراقبه روزانه در کلام خدا منجر به رشد و بلوغ روحانی می گردند. توجه به این نکته بسیار حائز اهمیت است که دعایی باعث رشد روحانی و زندگی پر ثمر می گردد که بر مبنی کلام خدا و برخاسته از مطالعات روزانه ما از کلام خدا باشد. 25 کرکاس(نوعی علف هرز) در مراحل اولیه رشد، بسیار شبیه گندم است و تشخیص آن از گندم تنها زمانی که آنها به رشد نسبی می رسند و خوشه گندم ظاهر می شود میسر می گردد. کاری که دشمن، شب هنگام انجام می دهد نشان دهنده کینه، شرارت و تنفر وی از کشاورز است و هدف وی تخریب و از بین بردن دسترنج کشاورز میباشد(برای توضیحات بیشتر به متّی۳۹:۱۳-۴۳مراجعه شود). 31و32 احتمالا عبارت (کوچک همچون دانه خردل) مَثَل رایجی بود که مردم در زمان مسیح بکار می بردند و بنابراین مسیح از آن در اینجا استفاده می کند. دانه خردل کوچکترین دانه ای است که در منطقه اسرائیل قرن اول میلادی با آن آشنایی داشتند و زمانی که این دانه رشد می کند به درختی بزرگ شبیه است که ارتفاع آن گاهی به پنج متر می رسد و طبیعتا مکان مناسبی برای پرندگان است. مسیح این مثل را توضیح نمی دهد ولی به احتمال قوی اشاره ای است به گسترش تدریجی ملکوت خدا که در زمان مسیح به خود او و چند شاگردش محدود بود ولی در طول تاریخ پیغام انجیل با عبور از مرزهای اسرائیل به تمام نقاط دنیا گسترش یافته است. به دلیل پیغام بی نظیر و نافذ انجیل که محبت، نجات، حیات جاودانی، صلح و سلامتی ، شادی،آزادی از اسارت گناه و رهایی از رسوم باطل و طاقت فرسای مذهبی است؛ افراد بسیاری حتی بی ایمانان علاقه مند هستند تا در پناه آن و معرض چنین تاثیری قرار گیرند. 33 مَثَل «خمیر مایه» اشاره به رشد تدریجی ملکوت خداوند و تاثیر آن بر انسانها است. شاید زمانی که مسیح این مثل را برای شاگردانش بیان می کرد برای پطرس، یوحنا و دیگران حتی تصور اینکه پیغام انجیل به اقصا نقاط جهان برسد مشکل بود. 34 مسیح در ادامه خدمتش در منطقه جلیل، فقط به مثلها تعلیم می داد. 35 (مزمور۲:۷۸) 37 پسر انسان اشاره به عیسی مسیح خداوند است و بذر نیکو ایمانداران واقعی مسیح می باشند. 39–42 ابلیس با خشم عظیم می خواهد که کار خداوند را از بین ببرد و نابود سازد ولی هرگز موفق نخواهد شد و در نهایت این خداوند است که پیروز شده و ملکوت شیطان را در هم می شکند. خداوند برای مدت اندکی به شیطان اجازه داده است تا در حیطه ای محدود بر این دنیا حکمرانی کند در حالی که در پشت پرده، این برنامه ها و اهداف خداست که یکی پس از دیگری بر آورده می شود و به انجام می رسد. گاهی با نگاه کردن به وضعیت دنیا، وجود شرارت، گناه، مرگ و بی عدالتی، ناامیدی و یاس وجود ما را لبریز می سازد ولی به عنوان فرزندان ملکوت خداوند باید به کل ماجرا نگاه کنیم و به وعده های الهی امیدوار باشیم. روش بارز دیگری که شیطان در ضربه زدن به ملکوت خدا بکار می گیرد نفوذ در کلیسای مسیح از طریق معلمان و خادمین دروغین است که با تغییر و تحریف کلام مسیح و تعالیم اساسی و بنیادی مسیحیت باعث شقاق و تشویش در کلیسای مسیح می شوند. کسانی نیز که در ظاهر خود را ایماندار می دانند ولی همچنان در زندگی گناه آلود خود بسر می برند، باعث می شوند که مردم دنیا، کلیسا را به ریاکاری متهم کنند. در نهایت این مسیح است که بر شیطان پیروز می گردد و ترفندهای شیطان هیچ تاثیری در برنامه های خدا ندارند. در واقع در تصویر کلی و نهایی، ترفندها و دسیسه های شیطان جز نقشه ها و برنامه های خدا هستند. 43 (دانیال۲:۱۲و۳ ؛ فیلیپیان۲۰:۳و۲۱) 44–46 هر دو مَثَل در وهله اول پوشیده و پنهان بودن ملکوت خدا را برای اکثر مردم به تصویر می کشد. دوم بر این حقیقت اشاره می کنند که ارزش ملکوت خدا که در واقع نجات از مرگ ابدی و کسب حیات جاودانی است بی اندازه است. توجه به این نکته بسیار حائز اهمیت است که شخصی که همه دارائی خود را می دهد تا گنج پنهان درون خاک را بدست آورد یا تاجریکه همه مرواریدهای خود با یک مروارید بی نظیر تعویض می کند، هیچ یک، بهای واقعی آن گنج یا مروارید را نپرداختند زیرا ارزش آن بسیار بیشتر از تمام دارائیهایشان بود! این مثلها صرفا تاکید می کنند که آنها به ارزش والای گنج یا مروارید واقف بودند. ما با هیچ وسیله یا روش انسانی قادر نیستم نجات و حیات جاودانی را کسب کنیم. ولی وقتی که ارزش حیات جاودانی و نجات از مرگ ابدی، برای ما مکشوف می شود آنگاه حاضریم همه چیز خود را نیز فدای آن سازیم. کسی که حاضر نیست چیزی را فدای ملکوت خداوند سازد نشان می دهد که درک صحیحی از ملکوت مسیح و حیات جاویدان نداشته و هنوز ارزش آن برایش پوشیده است (متی۳۸:۱۰-۴۰، ۲۴:۱۶-۲۷ ). 47و48 ملکوت خدا در دوره کلیسا در حال گسترش می باشد ولی در آینده و در یک زمان خاص، ظرفیتش کامل می گردد(همچون دامی که پر شود یا خمیر مایه ای که کل خمیر را فرا گیرد یا دانه گندم که به رشد کامل برسد). آنگاه بازگشت ثانویه مسیح اتفاق می افتد و در آن هنگام مسیح بر تمامی ملل دنیا داوری خواهد کرد. 49و50 (متی۴۱:۱۳؛ دوم تسالونیکیان۷:۱-۱۰)در هنگام داوری ملل دنیا، فرشتگان در اجرای حکم مسیح، نقش فعالی خواهند داشت. تنور آتش کنایه از جهنم و مرگ ابدی است. گریه و فشار دندان اشاره به اندوه عمیق، عذاب وجدان و درد شدید دارند. 51 جواب مثبت شاگردان نشان دهنده این نیست که آنها به خوبی مفاهیم مثلها و حقایق الهی را در آن زمان درک کرده بودند. با مطالعه دقیق وقایع اناجیل متوجه می شویم که رسولان هنوز درک صحیحی از آنچه که در حین وقوع بود نداشتند. بعد از مرگ، رستاخیز و صعود مسیح به آسمان و فرا رسیدن روز پنطیکاست که روح القدوس بر شاگردان نازل شد؛ مسائل مربوط به انجیل، ملکوت مسیح و وقایع آینده به طور عمیق بر آنان مکشوف گشت. 52 «چیزهای نو و کهنه» اشاره به حقایق ابدی کلام خدا در عهد عتیق و عهد جدید است. 54 منظور از «وطن خویش» ،شهر «ناصره» واقع در منطقه جلیل است. 55 به توضیحات (متّی۴۶:۱۲و۴۷)مراجعه شود. 56و57 (مرقس ۴:۶) توجه کنید که در بازدید قبلی مسیح از این شهر، مردم آنجا تعالیم او را رد کرده و در پی کشتن وی برآمده بودند(لوقا۱۶:۴-۲۹).اهالی ناصره، هر چند از معجزات و تعالیم مسیح تحت تاثیر قرار گرفتند ولی همچنان به او ایمان نیاوردند. دلیلشان این بود که پسری نجار از یک خانواده بی نام و نشان و احتمالا فقیر و تنگدست نمی تواند مسیح موعود و پادشاه اسرائیل باشد(اشعیاء ۱:۵۳-۵). عبارت «نبی بی حرمت نباشد مگر در وطن و خانه خویش» احتمالا مَثَل رایجی بود که یهودیان قرن اول میلادی بکار می بردند و مسیح در اینجا آن را بازگو می کند. 58 به توضیحات (مرقس۵:۶) مراجعه کنید.